Çocuk ve Sanat! Sanat Eğitimi Nasıl Olmalı?
Çocuk ve Sanat! Sanat Eğitimi Nasıl Olmalı | Sanat Eğitimi ve çocuk! Genellikle yetişkinlerin çoğu, gerçekçiliğe önem verir, sanatçının, gerçeği bir fotoğraf makinesi gibi yansıtması gerektiğini düşünürler. Küçük çocuklara gelince, onlar daha çok renkler, ışıklarla ilgilenir. Resmin gerçek modele benzeyip benzemediğine aldırmazlar.
Çocuk ve Sanat! Sanat Eğitimi Nasıl Olmalı?
Büyük bir şehirde, çocuklar arasında yapılan bir anketten şu sonuçlar çıkarılmış;
- 5-6 yaşlardaki çocuklar çağdaş ressamlardan, genellikle de soyut resimlerden hoşlanıyor.
- 7-8 yaşlardaki çocuklar primitif resimlerden hoşlanıyor. (Açık ve belli bir sentezi olmayan resimler)
- 9 ve daha ileri yaştaki çocuklar manzara resimlerinden, realist portrelerden hoşlanıyor
Aynı araştırma kırsal kesimde yapılmış farklı sonuçlar alınmıştır. Bu da gösteriyor ki, çocukların sanatsal
eğilim ve zevki sadece yaşla değil, sosyal çevreyle de belirleniyorlar.
Çocuk ve Sanat! Güzellik kavramı ve çocuk
“Güzel” kavramı da çocukta ve yetişkinde farklıdır. Bu farklılık sadece benzemeyle açıklanmıyor. Yetişkinler çağın
kültür anlayışından daha çok etkileniyorlar, yaratıcılıklarından, hayal güçlerinden çok, mantıklarını kullanıyorlar. Bu
çocuğun, daha az deneyimli olduğu halde, neden farklı şekillerden hoşlandığını, çevresinin kültür birikimlerinden etkilenmeden, nasıl özgürce bir seçim yapabildiğini açıklıyor,
Özgün Anlatım ve Zorla Kabul Ettirilen Konular
Sanat çalışmaları, hem sanatı uygulayan, hem de izleyenin entellektüel ve duygusal planda zenginleşmesini
amaçlar. Resim çalışmaları ise çocuğun duygularını açığa vurmasını, kişiliğin gelişip olgunlaşmasını sağlar.
Önemli olan sonuç değil, bir işin başarılmış olmasıdır. Çünkü resim, çocuğun özgürce, kendi kendine yarattığı bir şeydir. Bu nedenle yetişkinler, çocuğun resim veya buna benzer bir çalışmasının kurallara uygun olup olmadığını araştırmamalıdır! Doğru ve güzel buldukları çalışmaları ayrıca ödüllendirmemelidir.
Yetişkinin görevi, çocuğa duygularını özgürce açığa vurabilecek malzeme ve ortamı sağlamaktır.
Çocuk ve Sanat! Kopya
Resimde şekil doğruluğunun önemli olmadığını açıklamıştık. Ama bazı aile ve öğretmenlerin, çocuğun yeteneğini
hala, kopya çalışmaları içinde sınırlandırdığı görülmektedir. Örneğin küçük çocukların önceden çizilmiş resimleri
boyamaları, onlara hiçbir şey kazandırmaz. Üstelik bu tür boyama kitaplarında, hangi bölgelerin hangi renk
olması gerektiği de belirtilmiştir.
Daha büyük çocuklardan, doğayı kopya etmeleri veya daha önceden çizilmiş bir resmi aynen yapmaları istenir. Bu
şekilde çocuğa gerçekçiliğin temel kavramları öğretilmek istenir. Ama bu gerçekçilik normal bir yetişkinin gerçeğini yansıtmaktadır, tam renkler ve düzgün şekillerle. Oysa bu “kesin gerçek”, modern sanat anlayışına ve
çocuğun psikolojik yapısına ters düşer.
Çocuğa özgü duygular
Çocuğun kendine özgü duyguları ve yetişkinden farklı bir dünya görüşü vardır. Bu durumda çocuğun özgürce,
içinden geldiği gibi çizmesini engelleyip onu “kurallar” doğrultusunda şartlandırmanın ne anlamı vardır?
Bu şekilde şartlandırılan çocuk, eğer varsa, resim yapma yeteneğini kaybedecek, daha da önemlisi, duygularını özgürce şekillendirmekten ve renklendirmekten yoksun bırakılacaktır.
