Araba nasıl alınır? Araba parayla alınmaz! Erkekler bunu bilir!
Araba nasıl alınır? Araba parayla alınmaz | Aslında araba parayla alınmaz, bu ne yahu başlık parasıyla kız mı alıyorsunuz? Parayı tüccara verirsin ama araban parayla senin olmaz, araban sevgiyle senin olur. Daha ayrıntıya girmeyelim erkekler bunu bilir.
Zenginlik araba sahibi olmak değilmiş. Şimdilerde küçük taksitlerle araba almayanı dövüyorlar. Benim de bir zamanlar bu yöntemle bir arabam olmuştu, çelik dostum, kedi bakışlım.
Araba nasıl alınır? Araba nasıl senin olur?
Araba almak önemli değil, asıl mesele onun karnını doyurmak, sırtını sıvazlamak, moralini yüksek tutmak, devlete olan kiralarını ödeyebilmek, hastalandığında bakmak, onu sevmekmiş.
Benzin fiyatı neredeyse sucuk fiyatına yaklaşmışken sürekli kullandığınızda ev kirasından farklı değil. Karşılıksız sevgi olmaz deyip çok sevdiğim arabamın bana nasıl faydalı olacağını düşünmeye başladım.
Meslek gereği Türkiye’nin her bir tarafında olabilen etkinliklerime onu da götürmeye karar verdim tabii sadece araba olarak değil ev, eş, arkadaş olarak… Yollarda olduğu gibi geceleri de benimle olacaktı.
Karşılıksız sevgi aşık usandırır!
Onu sevsem de çok iyi davrandığımı söyleyemem. İçi yıllardır temizlenmedi, dışına ise yağmurdan başka dokunan olmaz. Ona dokunsa dokunsa diğer arabalar dokunur ve yaralarını kendi yaptığım pasta cila ile kapatırım.
Ama yine de onu asla aç açıkta bırakmadım. Artık 10 yıldır istemediğim borçlarını ödeme zamanıydı. Oda beni sever esasında çelikten olsa da bir kalbi olmalı kaç kez hayatımı kurtardı hatırlamıyorum.
Ve kıskançtır. Onu her satacağımı söylediğimde üzerine kuma gelecek bir kadın gibi tırnaklarını gösterir, kendini sağa sola çarpıp benim vicdanımı tırmalar.
Gerçi dört tekerli arkadaşımı karşılık beklemeden seviyordum ama para da onun gibi teker, koltuk, jant gibi bir maddeydi işte. Araba dediğin çelik, cam ve lastik yığınıdır ama onunda bir canı vardır, ruhu vardır.
Araba nasıl alınır? Onu bu kadar severken,
Sanki yokuş çıkarken onun kadar yorulur, homurdanır ve onun için üzülürdüm.
Yağmur yağdığında onunla ıslanır, güneş tepedeyken onunla kavrulurdum. Eve giderken o yorulmasın diye en kestirme ve en düz yolları bulur onu yokuşlara vurmazdım. Yani işte bunun için araba parayla alınmaz o bir eşya değildir!
Araba nasıl alınır? Her şey bir anda oldu!
Her şey saniyeler içinde oldu ve bitti ama acısı hale duruyor. Çarpışma anında arabamın beni saran kolları yani kemer olmasa kafamı patlatmam veya yüzümün dağılması kaçınılmazdı.
Gerçekte bana hiçbir şey olmadı ama arabamın sağ tarafı çöktüğünde benim de karnımı bir hançer yarıp geçmişti sanki öyle bir acı… Sigortayla ve sürücünün sarhoşluğuyla bu kazayı maddi kayıpsız atlatmıştık. Devam edecek…
{ “Son Cariye” adlı kitabımdaki “Arabalı Sokak Çocuğu Fatima” adlı öykümden alıntılar ( 16 ) }
