Kız kaçırma yasağı! Zordur almak Osmanlıdan kızı!
Osmanlı’da kız kaçırma yasağı son dönemlere denk gelir. Osmanlı’nın son dönemlerinde kadınların çarşı pazar dolaşmalarına izin verildiğinden, kadınlar da halkın içine karışır hale gelmişti.
Artık kadın erkek birbirlerini görüyor, yasak olmasına rağmen aralarında gönül bağları bile kurabiliyorlardı.
Osmanlı gençleri kızları görüp aşık olabiliyor, istenilip verilmediği takdirde, istedikleri kızları zoraki veya gönüllü bir şekilde kaçırabiliyorlardı.
Kız kaçırma, Aşk belası,
Kız kaçırma hadisesinin şiddetle çoğaldığı bir dönem olan 1850 yılında hazırlanan bir bildiride kız kaçırmanın yasaklandı. Eğer ki yasağa uyulmadığı takdirde kız kaçıran ve kaçırana yardım eden olursa, bu kişilerin hakkında gerekli tahkikatın Yapılıp şiddetli cezaya çarptırılacağına dair bir bildiri yayımlanmıştır.
Başlık Parası Yasaklanıyor,
Osmanlı Devleti’nde kız ailelerinin evlenme akdi için karșı taraftan herhangi bir şekilde para veya mülk talep etmesi yasaklanmıştır. Devlet tarafından halka, yasağa uyulması emredilmiş, uymayanların da gereken cezaya çarptırılacakları bildirilmiştir.
Osmanlı’da kız kaçırma yasağı
1895 yılında ise bazı velilerin kız çocuklarının evlenmelerine izin vermeleri için erkek tarafından istedikleri süt hakkı
namındaki para, daha evvelinden yasaklanmasına rağmen Cide Kazası’nda, velilerin bu taleplerinin halen devam ettiği hakkındaki duyum üzerine, söz konusu yasağa uymayanlar hakkında işlem yapılmasına dair Dâhiliye Nezâreti Mektûbî Kalemi’nden Kastamonu Vilayeti’ne bildiri gönderilmiştir.
Yani Osmanlıda bile yani yüzlerce yıl öncesinde bile başlık parası yasaklanmış. Ancak günümüz sözde modern ve demokratik dünyasında hala kadınlar alınıp satılıyor! Özellikle az gelişmiş doğu bölgelerde para ve arazi karşılığında küçük kızlar gelin oluyor! Sadece bu değil tabi bir de kadınların kendilerini satması var bu da bir başlık parası değil mi? Yani başlık parası varsa elbette kız kaçırma da olur!
Cuma Günü Eşeklere Yük Yükleme Yasağı,
Osmanlı Devleti’nde 1853 tarihine kadar halk odun, toprak ve tuğla nakletmekte eşekleri kullanırdı. Sultan Abdülmecid döneminde yayımlanan bir bildiride Cuma günü müminlerin bayramı olması münasebeti ile beygir ve eşeklerin Cuma günleri odun, toprak ve tuğla taşımasını yasaklanmış, hatta yine aynı günlerde beygir ve eşeklerin harici işlerde kullanılması ve hatta binilmesi bile yasak edilmişti.