Cariye Nedir? Osmanlıda Cariye Satma ve Nikah Yasağı
Cariye Nedir? Osmanlıda Cariye Satma Yasağı | İncil’de cariye, bir erkekle karısıymış gibi yaşayan ancak resmi bir eşle aynı statüye sahip olmayan bir kadındır. Ataerkil çağda ve ötesinde cariyeler daha düşük bir rütbeye sahiplerdi yani “ikincil” eşlerdi. Bir cariye, köle statüsü nedeniyle efendisi ile evlenemedi ancak onun için ilişki özeldi ve devam ediyordu. İlk zamanlarda, cariyelerin eşleri kısır olan erkekler için çocuk doğurmak için kullanıldığı görülüyor.
Daha sonra, cariyelerin sadece cinsel zevk için tutulduğu anlaşılıyor. Bunun yanında İsrail’deki cariyeler, aynı saygıyı göstermeden meşru eşlerle aynı haklara sahip oldular. İncil’in cariyeliği açıkça kınamadığı doğru olsa da, zamanın başlangıcından itibaren örtülü olarak bir kınama bulunabilir.
Cariye Nedir? Kölemi eş mi?
Yaratılış 2:21-24’e göre, Tanrı’nın asıl amacı evliliğin bir erkek ve bir kadın arasında olmasıydı ve bu hiç değişmedi. Nitekim, Kral Davut ve Kral Süleyman (300 cariyesi olan) gibi insanların yaşamları hakkında yapılan bir çalışma; sorunlarının çoğunun çok eşli ilişkilerden kaynaklandığını ortaya koymaktadır.
Kutsal Kitap, Tanrı’nın neden erkeklerin cariye sahibi olmasına izin verildiğini asla açıklamaz.
Boşanmaya ve çok eşliliğe de izin verdi, ancak ikisi de O’nun orijinal evlilik planının bir parçası değildi. İsa, Tanrı’nın erkeklerin kalplerinin sertliği nedeniyle boşanmaya izin verdiğini söyledi. Aynı kalp sertliğinin çok eşliliğe ve cariyeliğe yol açtığını varsayabiliriz.
Cariye olmak kurtuluş mu?
Eski zamanlarda evli olmayan kadınlar tamamen babaları, kardeşleri gibi aile üyelerine bağımlıydı. Yani herhangi bir nedenle bir kadının aile üyesi yoksa veya kocası onu ölseydi veya boşasaydı, hayatta kalmak için birkaç seçenek kalırdı. Eskiden çoğu kadın eğitimsiz ve vasıfsız bir ticaret içindeydi. Kendilerini korumaları çok zordu ve onları avlayacak olanlara karşı savunmasızdılar.
Korkunç durumlardaki birçok kadın için cariye olmak, evsizlik veya ölümden çok daha uygun bir seçenekti. En azından bir cariyeye ev sağlanır ve belirli bir bakım imkanı sunulurdu.
Görünüşe göre Tanrı, cariye günahına kesinlikle ideal bir durum olmamasına rağmen, ihtiyacı olan kadınların geçimini sağlaması için izin veriyordu.
Günah asla ideal değildir. Hristiyanlara, Tanrı’nın bir süre bu günah izin vermesi, Tanrı’nın bundan memnun olduğu anlamına gelmez.
Cariye Nedir? Gayri Müslimlere Cariye Satma Yasağı;
Gayri Müslimlere Cariye Satma Yasağı. Osmanlı Devleti tarafından gayrimüslim tebaaya uygulanan yasaklar bununla da bitmiyordu. İstanbul’daki büyük esir pazarına ticaret amacıyla gelen bazı yabancıların esir câriyeleri alıp biraz kullandıktan sonra sokağa bıraktıklarının öğrenilmesinden sonra. 1559 yılında çıkarılan kanunla gayrimüslimlere câriye satma yasağı getirildi.
Gayri Müslümlere Kamusal Alanda ki Yasaklar,
Osmanlı Devleti’nde gayrimüslimler, kamu düzenine ve genel ådâba aykırı hareket edemeyecekleri gibi, siyasi
faaliyetlerle de uğraşamazdı. Devlete karşı işlenen suçların cezası ağırdı ve çoğu zaman da ölümdü. Gerek millet başları, gerekse reaya bu yasaklara harfiyen uymak mecburiyetindeydiler. Hükümet, kamu düzeni bakımından, daha çok millet başlarının faaliyetlerini izler. Milletinde gördüğü uygunsuz bir hareket konusunda onları mesul tutardı. Bu bakımdan millet başları, cemaatinin siyasi alanda bütün hareketlerine dikkat etmekle görevliydiler.
Cariyelere Nikah Kıyma Yasağı, Osmanlı’nın erken dönemlerinde padişahlar, önemli ailelerinmkızları veya siyasi amaçlarla bey kızlarıyla evlendirilmişlerdir. Fatih Sultan Mehmed’in evliliğine kadar padişahlar nikahlanmış, düğün şölenleri yapılmıştır.
Cariyelere Nikah Kıyma Yasağı,
Düğün şenliklerinin bu dönemden sonra yapılmamasına ve padişahların cariyelere nikâh kıymamalarına gerekçe nedir? Bazı tarihçiler, Sultan I. Bayezid’in Sırp prensesi olan karısı ile birlikte Timur’a esir düşmesinden ve Timur’un, I. Bayezid’in karısına içki dağıttırması olayından sonra kaldırıldığını iddia etmektedirler.
Son cariye,
Bu olay gerçek midir bilinmez. Ancak, olaylar ve dönemler incelendiğinde anlıyoruz ki, gerçekten de Osmanlı padişahları I. Beyazıd’tan sonra cariyelerle nikâhlanmayı bırakmışlardır.
Bu yeni yasağa uymayan Kanuni Sultan Süleyman, Hürrem Sultan’la, Genç Osman, Akile Hanım’la, Sultan İbrahim de Hümaşah ile nikah kıyarak evlenmişlerdir.